Σελίδες

Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2019

Η χρεοκοπία της Thomas Cook και ποιες οι επιπτώσεις της στην τοπική τουριστική αγορά


Μια ιστορική εταιρεία, η πρώτη στο κόσμο Tour Operator η «Thomas Cook», μετά από 178 χρόνια παρουσίασης στη τουριστική αγορά, χρόνος ίδρυσης 1841, οδηγήθηκε στη χρεοκοπία.
Με έντονη παρουσία στην Τουριστική Αγορά της Ελλάδας και ιδιαίτερα της Κρήτης, αφού το 70% των ξενοδοχειακών μονάδων συνεργαζόταν μαζί της. Οι πληροφορίες λένε ότι από τους 50.000 αποκλεισμένους τουρίστες στη χώρα μας οι 20.000 είναι στην Κρήτη;
Πριν λίγα χρόνια ήταν που ο Σύλλογος Ξενοδόχων Ν. Χανίων είχε διοργανώσει τιμητική εκδήλωση για την εταιρεία, για την παρουσία και συμβολή της στην τοπική τουριστική αγορά.
Τελικά η εμπειρία από την Τουριστική Αγορά για ένα κλάδο κατ’ εξοχή εξωστρεφή, είναι ότι οφείλουμε να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί, αλλά πάνω από όλα κατάλληλα οργανωμένοι για την διαρκή και μόνιμη παρακολούθηση των εξελίξεων και τάσεων στην συγκεκριμένη αγορά, με εκτιμήσεις και προβλέψεις από τυχόν προβλήματα και από παραδοσιακούς προορισμούς μας. Ασφαλώς και τα προβλήματα που θα προκύψουν μετά την πτώχευση της συγκεκριμένης εταιρείας θα είναι αλυσιδωτά και σε βάθος χρόνου όχι μόνο φέτος αλλά και το 2020 για την τοπική μας οικονομία στα ξενοδοχεία, προμηθευτές, τράπεζες και εργαζόμενους.
Το  default της Thomas Cook προβλέπεται να οδηγήσει στην απώλεια των θέσεων για  22000 εργαζομένους ανά τον κόσμο και 9000 θέσεων στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ο βασικός μέτοχος της εταιρείας μετά το 2015 ήταν η κινεζική Fosun Tourism Group, η οποία  τον προηγούμενο μήνα είχε κάνει ένεση ρευστότητας 450 εκ. στερλινών με ένα συνολικό πακέτο 900 εκ. στερλινών.  Σε αντάλλαγμα η Fosun απέκτησε το 75% του ποσοστού των ενεργών μετοχών της και το 25% της αεροπορικής εταιρείας.
Παρ’ όλα αυτά η αν κεφαλαιοποίηση της αποφεύχθηκε και ως γνωστών ή κατάρρευση της   έγινε μετά την άρνηση των πιστωτών της για χρηματοδότηση  200 εκ. στερλινών.
Το άμεσο και οξύ πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί τώρα είναι ο επαναπατρισμό στα σπίτια τους 600000 τουριστών ανά τον κόσμο από τους οποίους οι 150000 είναι οι Βρετανοί. Το Bbc χαρακτηρίζει την επιχείρηση σαν «την πιο μεγάλη επιχείρηση επαναπατρισμού σε περίοδο ειρήνης». Μια επιχείρηση που το κόστος της εκτιμάται ότι θα φθάσει μέχρι 600 εκ. στερλίνες, αρκετά μεγαλύτερο από το πόσο των 200 εκ. που  χρειαζόταν για να αποτραπεί η πτώχευση της εταιρείας.

Αρτεμάκης Μιχάλης
Οικονομολόγος

Κλιματική Αλλαγή και οι συνέπειες της.

Τα ακραία καιρικά φαινόμενα  - κλιματική αλλαγή – δοκιμάσανε για μια ακόμη φορά την Π.Ε. Χανίων περισσότερο από τις άλλες περιοχές της Περιφερείας Κρήτης. Το αποτύπωμα που αφήνει πίσω της η «Ωκεανίς» σε συνέχεια της «Χιόνης» όπως είχαν ονομαστεί από τους μετεωρολόγους  είναι οι πολύ μεγάλες καταστροφές στις υποδομές – οδικό δίκτυο, γέφυρες, χείμαρρους, δίκτυα ΔΕΗ, άρδευσης, ύδρευσης, καλλιεργήσιμες εκτάσεις, τουριστικές υποδομές και επιχειρήσεις.
Μια κατ’ αρχή αξιολόγηση για τα πλημμυρικά φαινόμενα είναι ότι έπεσαν τεράστιες ποσότητες νερού σε ελάχιστο χρόνο με βάση τις μετρήσεις των σταθμών ΕΜΥ, με αποτέλεσμα οι υφιστάμενες υποδομές και οι μηχανισμοί δήμων και περιφέρειας να μην μπορούν να διαχειριστούν τις συνέπειες από τα ακραία αυτά καιρικά φαινόμενα. Έτσι φτάσαμε γέφυρες να καταρρέουν, χείμαρροί να υπερχειλίζουν, το οδικό δίκτυο να αποκλείεται από τις κατολισθήσεις, τα δίκτυα τις ΔΕΗ να αντιμετωπίζουν σοβαρά  προβλήματα από πτώσεις στύλων και δένδρων.
Το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι οι υποδομές δεν άντεξαν στα ακραία φαινόμενα, αλλά ούτε ο μηχανισμός των δήμων και της περιφέρειας μπόρεσαν να διαχειριστούν το φαινόμενο παρά τις τεράστιες προσπάθειες και την κινητοποίηση. Για μια ακόμα  φορά ο δήμος Πλατανιά εξ αιτίας και του μεγέθους σε έκταση και του ανάγλυφου του εδάφους του αντιμετώπισε τις μεγαλύτερες καταστροφές. 
Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι δύο· αν οι υποδομές έχουν σχεδιαστεί να αντιμετωπίζουν ακραία φαινόμενα και αν όχι να τα περιορίζουν και δεύτερο αν ο μηχανισμός πολιτικής προστασίας περιφέρειας και δήμων είναι σε θέση να διαχειριστούν τέτοια φαινόμενα από πλευράς σχεδίου, μέσων και ανθρωπίνων πόρων.
Όσον αφορά στο πρώτο ερώτημα για τις υποδομές, είναι γνωστό πως σχεδιάστηκαν τα περισσότερα έργα όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και πως η διάχυση των πόρων σε πολλά μικρά έργα με κριτήρια πελατειακά από την εκάστοτε αρχή, κεντρική, περιφερειακή ή τοπική είχε σαν αποτέλεσμα να μην υπάρξει η συγκέντρωση σε εκείνα τα έργα που αποτελούσαν προτεραιότητα σε επίπεδο κόστους / ωφέλειας με αποτέλεσμα την υποβάθμιση τους και την αδυναμία να υλοποιηθούν για την αντιμετώπιση των ακραίων φαινομένων. Το δεύτερο βασικό στοιχείο για τις υποδομές ήταν η συντήρηση τους και ιδιαίτερα του οδικού δικτύου. Είναι γεγονός που έχει πλέον αποτυπωθεί, ότι η Κρήτη από περιοχή που είχε προβλήματα με το δίκτυο δρόμων την δεκαετία του 60 σήμερα μαζί με τους αγρο-κτηνοτροφικούς δρόμους    έχει ένα από τα πιο πυκνά στο κόσμο. Αποτέλεσμα είναι  να μην υπάρχει η στοιχειώδη συντήρηση τους, εξ αιτίας έλλειψης πόρων που επιδεινώθηκε μετά το χρεοστάσιο του 2010. Επίσης όλο το δίκτυο αγροτικών – κτηνοτροφικών δρόμων πάνω από τα 600 μ. υψόμετρο έχει γίνει χωρίς μελέτες. Οι συνέπειες για το φυσικό περιβάλλον είναι γνωστές μαζί με την υπερβόσκηση.
Όσο αφορά τους μηχανισμούς διαχείρισης είναι γνωστό ότι η Ελλάδα είναι μια από τις ελάχιστες χώρες της ΕΕ που δεν έχει εθνικό σχέδιο αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής.  Παράλληλα  με την πολυδιάσπαση αρμοδιοτήτων σε πολλούς φορείς και του μη συντονισμού τους έχει σαν αποτέλεσμα να μην αντιμετωπίζονται άμεσα τα προβλήματα, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον ΒΟΑΚ και τα προβλήματα που έχει στην συντήρηση του. Παρ’ όλα αυτά οι φορείς της περιφέρειας ομόφωνα μαζί και το υπουργείο υποδομών καθαρά για ψηφοθηρικούς λόγους εμφανίζονται ότι τώρα ενδιαφέρονται   για τα μεγάλα έργα υποδομής της Κρήτης. Η Κρήτη δεν χρειάζεται την χάραξη νέου οδικού άξονα στο βόρειο τμήμα, αλλά την αναβάθμιση και σωστή συντήρηση του υφιστάμενου, την δημιουργία παρακαμπτήριων δρόμων και την σύνδεση τους με το δευτερεύων εθνικό δίκτυο. Επίσης να εφαρμοστούν οι νόμοι ώστε να μην επιτρέπεται χρήση κονδυλίων και πόρων σε κανένα επίπεδο για διάνοιξη αγρο-κτηνοτροφικών    δρόμων χωρίς μελέτες.  Τέλος οι Τεχνικές Υπηρεσίες Περιφέρειας και Δήμων  πρέπει να γίνουν περισσότερο απαιτητικές και αυστηρές στην παρακολούθηση και παραλαβή των έργων και όχι εκ των υστέρων να ανακαλύπτουμε ατέλειες στην λειτουργία τους.
Όλα αυτά πρέπει να επανασχεδιαστούν στα πλαίσια του χωροταξικού σχεδιασμού, των χρήσεων γης των ΓΠΣ και ΣΧΟΑΠ που άμεσα θα πρέπει να ολοκληρωθούν σε όλη την περιφέρεια της Κρήτη για να σταματήσει η οποιαδήποτε αυθαιρεσία αναφορικά με το φυσικό περιβάλλον αλλά και να συγκεντρωθούν οι πόροι στα μεγάλα έργα και στην συντήρηση τους που για τα επόμενα χρόνια θα σπανίζουν.  Κανόνας θα πρέπει να είναι ότι δεν υπάρχουν «ανοικτές δαπάνες χωρίς όρια, όπως το πολιτικό σύστημα έχει επιτρέψει να πιστεύουν μεγάλα τμήματα της κοινωνίας και να επιτρέπει να διεκδικούν αποζημιώσεις από φυσικές καταστροφές οι παραβάτες.
Συμπερασματικά : κατά την γνώμη μου το μοντέλο ανάπτυξης που στηρίχτηκε στη άναρχη δόμηση, στη μη ύπαρξη χωροταξίας, χρήσεων γης και έργων υποδομής όχι μόνο δεν είναι βιώσιμο αλλά και στα πλαίσια της κλιματικής αλλαγής ενέχει τον κίνδυνο να οδηγήσει τον στρατηγικό τομέα της Οικονομίας της Περιφέρειας της Κρήτης που είναι ο Τουρισμός, μακροπρόθεσμα σε σοβαρή αύξηση των δαπανών του όσο αφορά το κόστος συντήρησης των υποδομών του, περιορίζοντας τα κέρδη του και κατ’ επέκταση τις επενδύσεις, αυξάνοντας παράλληλα τα βάρη στους φορολογούμενους.  

Αρτεμάκης Μιχάλης
Οικονομολόγος
artemakism@ameksa.gr

Τουρισμός προβλέψεις για το 2019

Ο τουριστικός κύκλος με βάση την εμπειρία δείχνει ότι κάθε έξι ή επτά χρόνια η δυναμική του εξαντλείται. Αυτό ισχύει και για τον ελληνικό τουρισμό που το 2018 έκλεισε το έκτο συνεχόμενο ανοδικό έτος.
Πολύ περισσότερο όμως εξ αιτίας της εξωστρέφειας του και δεν είναι αλώβητος από τον κύκλο της διεθνούς οικονομικής συγκυρίας.
Με βάση τις προβλέψεις της ALPHA BANK έξι παράγοντες είναι που θα καθορίσουν την πορεία των τάσεων του Τουρισμού για το 2019.
1. Η Πορεία των Οικονομιών της ΕΕ
Με βάση τις τελευταίες προβλέψεις της ΕΕ (Χειμώνας του 2019) οι χώρες της Ευρωζώνης θα παρουσιάσουν αύξηση 1,3% σε σχέση με την φθινοπωρινή πρόβλεψη του 2018 που έδινε αύξηση 1,9% του ΑΕΠ δηλαδή είναι μικρότερη κατά 0,6%. Το ίδιο ισχύει και για την ΕΕ27 στις αντίστοιχες προβλέψεις για το ΑΕΠ είναι μειωμένες κατά 0,5% ενώ για την ΕΕ28 κατά 0,4%. Οι αδύναμη ρυθμοί ανάπτυξης επηρεάζονται από την διεθνή οικονομική συγκυρία και τις αβεβαιότητες της παγκόσμιας οικονομίας, εξαιτίας του οικονομικού πολέμου ΗΠΑ – Κίνας και της πρόβλεψης για μικρότερους ρυθμούς ανάπτυξης της τελευταίας, αλλά και των ΗΠΑ αφού εξαντλείται η ευνοϊκή συγκυρία για την αμερικάνικη οικονομία εξαιτίας της μείωσης της φορολογίας που εφάρμοσε ο Τράμπ.
2. Η Διάθεση των Γερμανών για ταξίδια στο εξωτερικό
Σχετίζεται με την εξέλιξη στην επιβράδυνση των ρυθμών ανάπτυξης (1,3% η αύξηση του ΑΕΠ) της γερμανικής οικονομίας, που περιορίζει την ζήτηση για ταξίδια των Γερμανών στο εξωτερικό.
3. Το Brexit
Το Brexit έχει δημιουργήσει σοβαρά αδιέξοδα στο Ηνωμένο Βασίλειο που οδηγούν τόσο στην μείωση των ρυθμών ανάπτυξης του ΑΕΠ 1,5% όσο και στην υποτίμηση της λίρας, με αποτέλεσμα για ένα από τους σημαντικότερους προορισμούς εισαγωγής τουριστών για την χώρα μας να δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα στην τουριστική ζήτηση το 2019.
4. Πορεία τουριστικού κύκλου (αναφορά παραπάνω)
5. Προγραμματισμός θερινών αεροπορικών αφίξεων (αρνητικές το πρώτο δίμηνο -7%)
Ο προγραμματισμός θέσεων στις 31/01/19 στις εισερχόμενες πτήσεις στα περιφερειακά αεροδρόμια για την θερινή σεζόν 2019 είναι μειωμένη κατά 7% ή 1,3 εκ. θέσεις σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του 2018. Τις μεγαλύτερες μειώσεις σε απόλυτους αριθμούς καταγράφουν τα αεροδρόμια της Θεσσαλονίκης (-380 χιλ. θέσεις ή – 16%) των Χανίων (-236 χιλ. ή -15%), της Κέρκυρας (-166 χιλ. θέσεις ή -8%), της Ρόδου (-148 χιλ θέσεις ή – 4%) και της Ζακύνθου (-118 χιλ. θέσεις ή -11%).
6. Και το comeback της Τουρκίας
Η Τουρκία επανέρχεται δυναμικά στην τουριστική αγορά σαν ένας σημαντικός τουριστικός προορισμός, μετά από το πραξικόπημα και τα τρομοκρατικά κτυπήματα. Η οικονομικής κρίσης που έχει οδηγήσει σε πολύ μεγάλη υποτίμηση της τουρκικής λίρας την έχει καταστήσει ακόμα πιο φθηνό τουριστικό προορισμό. Αυτό εκφράστηκε κύρια με την τεράστια στροφή των Ρώσων τουριστών προς την Τουρκία και την δυναμική αύξηση που παρουσίασε το 2018 τόσο για τους Γερμανούς αλλά και για τους υπόλοιπους ευρωπαίους .
Γενικά με βάση τις πρώτες ενδείξεις του τριμήνου 2019 προκύπτει ότι η πορεία του ελληνικού τουρισμού θα κινηθεί σταθερά στα ίδια επίπεδα του 2018 αλλά δεν αποκλείεται να ακολουθήσει και μια μικρή καθοδική πορεία.
Οι τουριστικές τάσεις για το 2019 προβλέπεται να είναι ίδιες με τις παραπάνω εκτιμήσεις και για την τουριστική αγορά της Κρήτης και ειδικά την αγορά της Περιφερειακής Ενότητας Χανίων.
Οι βασικές αγορές των εισερχόμενων τουριστικών προορισμών για την περιοχή μας θα παραμείνουν οι ίδιες με πρώτη την αγορά των Σκανδιναβών. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία των διεθνών αφίξεων για το 2018 στο αεροδρόμιο Χανίων «Ιωάννης Δασκαλογιάννης». Πρώτοι στις συνολικές αφίξεις από τους Σκανδιναβούς ήταν οι Σουηδοί 14%, Νορβηγοί 13,7%, Δανοί 13,1% και Φιλανδοί 8,3%, στην δεύτερη θέση ήταν οι Βρετανοί με 13,9%, οι Πολωνοί με 9,25%, οι Γερμανοί με 7,2% και οι Ιταλοί με 3,7%, κλπ
Είναι πιθανή η συγκράτηση των αφίξεων στα ίδια επίπεδα ή μια σχετική μείωση και για την ΠΕ των Χανίων για το 2019, όπως προκύπτει και από τις πρώτες προβλέψεις των αεροπορικών αφίξεων 2019 στο αεροδρόμιο Χανίων.

Αρτεμάκης Μιχάλης, Οικονομολόγος
artemakism@ameksa.gr

Τρίτη 29 Μαΐου 2018

Ο λαϊκισμός είναι εχθρός της δημοκρατίας.

Κρατήσανε σε ομηρία την χώρα πάνω από 85 ημέρες στο τέλος δεν κατάφεραν τίποτα. Όχι επειδή ο Πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας Σέρτζιο Ματαρέλλα έβαλε βέτο στο διορισμό ενός υπουργού ευρωσκεπτικιστή στο υπουργείο Οικονομίας, αλλά επειδή οι υποσχέσεις τους δεν μπορούσαν να γίνουν πράξη. Αν μεταφερθούμε στην Ελλάδα του 2015 συνέβησαν ακριβώς τα ίδια. Μόνο οι πρωταγωνιστές αλλάζουν ως προς τα ιδεολογικοπολιτικά τους πιστεύω (αν και όχι εξ ολοκλήρου), και τα  οικονομικά μεγέθη. Η Ιταλία είναι η τέταρτη οικονομία της Ευρωζώνης και το δημόσιο χρέος της ανέρχεται στα 2.900 δις €.
Οι λαϊκιστές του Κινήματος των πέντε Αστέρων (Μ5Α) με τον Ντι Μάιο και της ακροδεξιάς Λέγκας τον Σαλβίνι, επιδιώκουν τoν sfascismo istituzionale,  την κατάργηση - της ανεκτικής και ανοικτής κοινωνίας - που θεμελιώθηκε στη χώρα μετά την ήττα του Φασισμού από το αντιφασιστικό μέτωπο στο οποίο πρωταγωνιστικό ρόλο είχαν οι κομμουνιστές με τον Τολιάτι. Το σύνταγμα της Ιταλίας δίκαια θεωρείται ένα από τα περισσότερο δημοκρατικά συντάγματα στο κόσμο.  Θεμελιώνει τις βασικές αρχές του σε μια δίκαιη, δημοκρατική και ανεκτική κοινωνία, ενάντια στο πόλεμο και τον ρατσισμό, η οποία δεν έχει καμιά σχέση με τα ξενοφοβικά και ρατσιστικά συνθήματα «πάνω από όλα οι Ιταλοί» του Σαλβίνι. Η Ιταλία υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη της ΕΟΚ και πάντα διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ευρωπαϊκές  ιδέες της ενοποίησης της Ευρώπης με το Αλτιέρο Σπινέλι, το Ντε Γκάσπαρι οι οποίοι καμιά σχέση δεν είχαν με το ευρωσκεπτικισμό του Πέπε Γκρίλο και την έξοδο της χώρας από το Ευρώ. Το σύνταγμα της Ιταλίας δεν είναι πρωθυπουργοκεντρικό και  δίνει αρκετές εξουσίες στο Πρόεδρο όχι μόνο ως προς το διορισμό του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης, αλλά και για την υπεράσπιση βασικών δικαιωμάτων του Ιταλικού λαού, αλλά και των ξένων επενδυτών. Ο πρόεδρος έκανε χρήση (αν και στην Ελλάδα πέρασε στα ψιλά γράμματα), στο άρθρο 47 του Ιταλικού Συντάγματος, που είναι η "προστασία των αποταμιευτών". Γι’ αυτό και το διάγγελμα του στo μεγαλύτερο μέρος του είχε αναφορές στα spread, το χρηματιστήριο, στα επιτόκια και στις απώλειες   της χώρας από την κυβερνητική κρίση (51 δις € κάηκαν σε μια εβδομάδα) και το μήνυμα που δίνει η χώρα τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό της.
Με δεδομένα τα χαρακτηριστικά μιας μεγάλης πολιτικής κρίσης για την χώρα η πρόταση του Ματέο Ρέντσι για δημιουργία του Μετώπου anti-sfascisti είναι μια πολιτική πρόταση που μπορεί να κινητοποιήσει την πλειοψηφία του Ιταλικού λαού ενάντια στο τέρας του λαϊκισμού  και την μετατροπή της χώρας από μια ανοικτή κοινωνία σε μια ξενοφοβική και κλειστή.
Όσοι έχουμε ζήσει σε αύτη την χώρα και έχουμε γνωρίσει από κοντά την αλληλεγγύη της στην περίοδο των συνταγματαρχών αλλά και την τεράστια συμβολή της στη σύγχρονη  πολιτική επιστήμη από τον Μακιαβέλι, τον Γκράμσι  μέχρι τον Νομπέρτο Μπόμπιο, δεν μπορούμε να μην ευχηθούμε και να μην ελπίζουμε ότι θα βρουν ξανά το δρόμο τους. Γιατί Ενωμένη Ευρώπη χωρίς την Ιταλία δεν μπορεί να υπάρξει.
Και όχι μόνο αυτό γιατί αυτή την στιγμή όλο αυτό το κίνημα του λαϊκισμού που έχει σαρώσει την Ευρώπη αλλά και τις ΗΠΑ προσπαθεί να πάρει την ρεβάνς μετά την ήττα του στη Γαλλία, από τον leader του Brexit, Nigel Farage, που φωνάζει για «εξαγριωμένους ψηφοφόρους», την ιστοσελίδα Breitbart της Alt right USA που εξαγγέλλει «μαζικές διαδηλώσεις» ενάντια στο «σαμποτάζ» της λαϊκής θέλησης, μέχρι την Marine Le Pen  που καταγγέλλει «Πραξικόπημα του  Κράτους» και «ληστεία σε βάρος του Ιταλικού λαού» από την πλευρά των «παράνομων θεσμών».
Εάν όπως σωστά θέτει το ερώτημα ο διευθυντής της εφημερίδας Ρεπούμπλικα Ενζο Μάουρο  «αυτή είναι η πλατεία πως μπορεί να μείνουμε ουδέτεροι»; 

Πέμπτη 8 Φεβρουαρίου 2018

Είναι καιρός για άμεσες πολιτικές πρωτοβουλίες

Υπάρχει ένα σοβαρό πολιτικό πρόβλημα σ’ αυτή την χώρα που βάζει σε κίνδυνο πλέον την λειτουργία της Δημοκρατίας μας. Αυτό το πρόβλημα έχει ταυτότητα και είναι ο λαϊκισμός. Δεν θα πρέπει να ξεχωρίζουμε αν ο λαϊκισμός είναι δεξιός ή αριστερός. Οι δυνάμεις της μεταρρύθμισης και του εκσυγχρονισμού οφείλουν να έχουν ανοικτό το μέτωπο αυτή την περίοδο απέναντι σε κάθε μορφή λαϊκισμού ή αυτό αφορά το ζήτημα της ΠΓΔΜ ή τον εκβαρβαρισμό  του δημόσιου βίου και τον ωμό αποπροσανατολισμό.
Ο λαϊκισμός εκμεταλλεύεται τα προβλήματα και με απλοϊκές προτάσεις προσπαθεί να τις εμφανίσει σαν τις λύσεις τους. Στην ουσία πρόκειται για μη λύσεις αφού δεν ανταποκρίνονται στις σύγχρονη πραγματικότητα, η οποία είναι πολύ πιο σύνθετη από αυτή που περιγράφουν οι λαϊκιστές. Απλά προσπαθούν να κινητοποιήσουν τα συναισθήματα και τα ένστιχτα του απλού κόσμου που εδράζονται στο φόβο, την αβεβαιότητα, την ανησυχία, τον θυμό, για υπαρκτά, σύνθετα προβλήματα, που σχετίζονται με τις διεθνείς σχέσεις και τα προβλήματα της παγκοσμιοποίησης. Η προσπάθεια των λαϊκιστών για πλήρη απαξίωση των πολιτικών τους αντιπάλων όπως επιχειρείται από την κυβέρνηση με την εκμετάλλευση του υπαρκτού σκανδάλου της NOVARTIS, είναι να εμφανίσει την διαφθορά το μαύρο χρήμα και τις μίζες σαν το κυρίαρχη ηθικό πρόβλημα των πολιτικών της αντιπάλων. Παράλληλα με τις δηλώσεις του κ. Πολάκη* επιχειρεί να προβάλλει σαν αιτία των μνημονίων και της κρίσης του δημόσιου χρέους τις μίζες και το μαύρο χρήμα των πολιτικών, ξαναζεσταίνοντας  την ακραία αντιμνημονιακή ρητορική, μετά μάλιστα την «colotoumpa» της κυβέρνησης του και την διαχείριση του δικού της τρίτου μνημονίου, με τις γνωστές συνέπειες: της υπερφορολόγησης , των τεράστιων πλεονασμάτων που αφαίμαξαν την αγορά και την μεσαία τάξη, πλήττοντας ακόμα περισσότερο την κοινωνική συνοχή, οδηγώντας σε φτωχοποίηση και την ανάπτυξη στη στασιμοχρεοκοπία και σε αδύνατους ρυθμούς ανάπτυξης, έναντι επιδοματικών πολιτικών που υπονομεύουν την θέση και το μέλλον της χώρας. Οι απόψεις του συγκεκριμένου υπουργού αλλά και το γενικότερο προφίλ του, λίγο απέχουν από εκείνες τις απόψεις που προσπαθούν να διχοτομήσουν το λαό σε φίλους και εχθρούς (Καρλ Σμιτ), να απαξιώσουν τελείως και να χειραγωγήσουν τους θεσμούς που οδηγούν σε ολοκληρωτικές ιδεολογίες και καθεστωτικές συμπεριφορές.
Άμεσα θα πρέπει να υπάρξουν πρωτοβουλίες που να απευθύνονται στην κοινωνία των πολιτών με τρόπο λαϊκό και να αναδεικνύουν τα θέματα των θεσμών και της δημοκρατικής λειτουργίας τους, μέσα από τον υπεύθυνο δημοκρατικό και πολιτικό διάλογο, στη βάση των αρχών του φιλελευθερισμού και ευρωπαϊκού προσανατολισμού της χώρας μας.

Αρτεμακης Μιχάλης


Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 2018

Μακεδονία είναι μια γεωγραφική περιοχή

Αναπροσδιορίστηκε «λαϊκή συνέλευση» ,επικαλούμενη μάλιστα το σύνταγμα!

Αποφασίζει και εντέλλεται

«Η μη συμμόρφωση των εντολοδόχων του Λαού» για το μονοπώλιο του ονόματος «Μακεδονία» που ταυτίζεται με το όνομα «Ελλάς» … « ο Λαός δεν θα μείνει απαθής και θεατής», ως προς το εσωτερικό πιθανό να συμβεί τόσες ανατροπές έχουμε ζήσει τα τελευταία χρόνια, τι μια παραπάνω. Τι θα γίνει όμως ως προς το εξωτερικό; Ασφαλώς δεν μιλάμε για την μικροσκοπική γείτονα χώρα την πρώην Μακεδονία των Σκοπών, όπως λέγεται εδώ και χρόνια. αλλά αναφερόμαστε στις 140 χώρες μεταξύ αυτών τις ΗΠΑ, την Ρωσία, την Κίνα κλπ που την έχουν αναγνωρίσει με το όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Μήπως κάτι δεν πάει καλά στην χώρα μας; Και οφείλουμε σαν λαός και πολιτικό σύστημα να το αλλάξουμε. Μήπως πραγματικά αποτελούμε τα «Κακομαθημένα Παιδιά της Ιστορία» και θα πρέπει επιτέλους να αντιληφθούμε ότι δεν υπάρχουν «εθνικά δίκαια αλλά μόνο εθνικά συμφέροντα» όπως έλεγε και Ε. Βενιζέλος.
Η χώρα έχει ανάγκη να ξεπεράσει την δεινή οικονομική κρίση που την ταλανίζει εδώ και μια δεκαετία και να επικεντρωθεί στη ανασυγκρότηση και στην οικονομική της ανάπτυξη. Προϋποθέσεις είναι η σταθερότητα η ασφάλεια, η ενότητα και οι καλές σχέσεις με του γείτονες και οι προώθηση της οικονομικής συνεργασίας, έτσι που να μπορέσουμε   να γίνουμε μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα.

Δεν χρειαζόμαστε νέους δούρειους ίππους τύπου των πέντε (5) που ήταν οι ομιλητές και οι διοργανωτές του συλλαλητηρίου που κινητοποίησαν 1500 λεωφορείων από αρκετές περιοχές της χώρας  για την μεταφορά κόσμου στη Θεσσαλονίκη,  δεν θυμίζει και τόσο «αυθόρμητη λαϊκή κινητοποίηση»;

Όσα δεν φτάνει η Αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια.

Συνεχίζει απτόητος ο Γ. Παπαθανασίου με την συνέντευξη του στην Κυριακάτικη Κ/Θ. Ύστερα μάλιστα και από την δημοσιεύσει στην ίδια πάντα εφημερίδα της εκθέσεις της ΤτΕ για τα ελλείμματα της περιόδου 2009 να υποστηρίζει ότι τα Μνημόνια έφερε ο ΓΑΠ και όχι ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός επί των ημερών του σαν Υπουργού Οικονομικών της κυβέρνησης του Κ. Καραμανλή.  Φτάνει μάλιστα στο σημείο να υποστηρίζει  ότι οι ευθύνες της κυβέρνησης του Κ.Κ. δεν είναι ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός,  τα τεράστια ελλείμματα και η αύξηση του δημόσιου χρέους, αλλά ότι δεν άλλαξε το παραγωγικό πρότυπο της χώρας που παρέλαβε από τις κυβερνήσεις του Πασοκ. Ξεχνά μάλιστα ότι μόλις πρόσφατα σε δηλώσεις του ο Βίζερ είχε σημειώσει ότι στην Ε.Ε. υπήρχε η ανησυχία ότι στην «Ελλάδα τα νούμερα δεν βγαίνουν» από το 2007. Βεβαία για πολιτικούς λόγους ο τότε Επίτροπος κ. Μπαρόζο  έκανε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα και εν πολύς το πρόβλημα θάφτηκε.
Η  κυβέρνηση Καραμανλή όχι μόνο δεν σκέφτηκε να αλλάξει το Παραγωγικό Πρότυπο της Χώρας, αλλά έπραξε ακριβώς το αντίθετο. Μια σοβαρή εξαγγελία για την μεταρρύθμιση του Κράτους που είχε κάνει πριν γίνει κυβέρνηση την εγκατέλειψε σχεδόν αμέσως, και προχώρησε στη Απογραφή και στην αύξηση του ΑΕΠ με τις στατιστικές αλχημείες Αλαγοσκούφη, με στόχο να μπορεί να αυξάνει τις δημόσιες δαπάνες για να εδραιώσει την εξουσία της και να προχωρήσει στις χιλιάδες προσλήψεις και μονιμοποιήσεις των στειτζάδων στο δημόσιο από των νυν πρόεδρο κ. Παυλόπουλο και τότε υπουργό εσωτερικών της κυβέρνησης του ΚΚ.  Ήταν όλα αυτά που οδήγησαν παρά τις προειδοποιήσεις κάποιων στο δημοσιονομικό εκτροχιασμό της χώρας.

Επειδή χωρίς μνήμη μέλλον δεν μπορεί να υπάρξει καλό είναι να θυμόμαστε ότι πριν την σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΑΝΕΛ κάποιοι φρόντισαν να φέρουν στην εξουσία περιθωριακά κόμματα του 5% και να οδηγήσουν την χώρα στην πολιτική κρίση του 2015 που λίγο έλλειψε να φτάσει η χώρα στην πλήρη καταστροφή.