Σελίδες

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012

Κρίση, Ιστορικότητα και Αρχαιοπληξία

Ο καθένας ασφαλώς και είναι υπεύθυνος για ότι γράφει, ή πρεσβεύει. Αυτά που γράφουμε ή που πρεσβεύουμε αντανακλούν την παιδεία μας, τον ψυχισμό μας και την αίσθηση που έχουμε για τον κόσμο και το ανθρώπινο γένος. Αλλά επίσης τις εμπειρίες μας, τις ατομικές και συλλογικές σαν έλλογα όντα. Η ελευθερία στο λόγο, δεν μπορεί να καταργείται ούτε από την χυδαιολογία των εκφράσεων, ούτε από αντικρουόμενες και ανορθόλογες κραυγές.
Κανείς νομίζω δεν έχει το «φυσικό» δικαίωμα να μιλά και να γράφει επί παντός επιστητού. Γιατί στο τέλος, όπως λέει και θυμόσοφος λαός μας, καταντά στην κατηγορία των γραφικών τύπων.
Ασφαλώς και ο ιστορικός χρόνος είναι ο καλύτερος κριτής, τόσο σε θέσεις και αντιθέσεις, όσο και για τις ιδεολογίες και ιδεοληψίες, που κατά το μεγαλύτερο μέρος τους αυτοί οι οποίοι προσπαθούν να τις εκφέρουν, μάλλον ελάχιστη ή πολύ ρηχή σχέση έχουν με την θεωρία τους. Και δυστυχώς δεν διαθέτουν ελάχιστη αίσθηση ότι «η ημιμάθεια είναι χειρότερη και από την αμάθεια». Είναι πολύ ενθαρρυντικό να βλέπεις πολλούς να αξιοποιούν την Κοινωνική Δικτύωση, για να προβάλλουν θέσεις και αντιθέσεις. Όμως παράλληλα αποτελεί και τον καθρέπτη, του τρόπου δημοκρατικής λειτουργίας μιας κοινωνίας και του μέσου επιπέδου πολιτικής και κοινωνικής μόρφωσης και κουλτούρας αντίστοιχα.
Η γνώση δεν αποκτάται ούτε με τσιτάτα ούτε πολύ περισσότερο διαβάζοντας διάφορα άρθρα συνωμοσιολογίας από τον τύπο, όταν μάλιστα πρόκειται για το λεγόμενο «κίτρινο τύπο». Οι νέες δυνατότητες της κοινωνικής δικτύωσης είναι τεράστιες στη μεταφορά πληροφοριών. Όμως αυτές οι πληροφορίες πρέπει να είναι ελεγχόμενες, και ιδιαίτερα να μπορεί να αξιολογούνται από το άτομο.
Η γνώση όπως και κάθε είδος δημιουργικής εργασίας ή παραγωγής, προϋποθέτει σκληρή και μεθοδική προσπάθεια και πάνω από όλα αυτοσυνείδηση των ορίων σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο.
Ούτε το παρελθόν μπορεί να μας απαλλάξει από το παρόν, όσο ένδοξο και αν παρουσιάζεται στο φαντασιακό μας, ούτε κάποιοι είναι υποχρεωμένοι να χρωστούν στους νεοέλληνες για το κλέος των προγόνων τους, επειδή τυχαίνει και ζούμε στον ίδιο γεωγραφικό χώρο, όπου μεγαλούργησε  ο Αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός, και να μιλάμε μια γλώσσα που προσεγγίζει περισσότερο από άλλες τα αρχαία ελληνικά.
Σε τελευταία ανάλυση αυτοί που ανέδειξαν τον πολιτισμό αυτό είναι τα σύγχρονα ρεύματα που αναπτύσσονται μετά τους μέσους χρόνους στην Δυτική Ευρώπη Αναγέννηση, Διαφωτισμός, Βιομηχανική Επανάσταση, που η καθ’ημάς Ανατολή, λόγω ιστορικών λόγων δεν είχε συμμετοχή. Είναι σε τελευταία ανάλυση αυτό που ονομάζουμε Δυτικός Πολιτισμός, και που εμείς ακόμα και σήμερα, από ότι φαίνεται στην πράξη ορισμένες πλευρές του, συνεχίζουμε να αμφισβητούμε.

Αρτεμάκης Μιχάλης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου