ü
Μάχη
Παπαζήση: «δεν μπορεί να κάθεσαι στη άκρη και να μη μιλάς. Έκανα το
αυτονόητο». Η συνταξιούχος εκπαιδευτικός «όνομα και πράγμα» που αντιστάθηκε στα
«τάγματα εφόδου» της Χ.Α. ενάντια των ξένων μικροπωλητών στην λαϊκή του
Μεσολογγίου. Η μόνη που πήγε να καταθέσει ενάντιο, στη δίκη του βουλευτή της ΧΑ
Μπαρμπαρούσα. Μήπως θα πρέπει να την μιμηθούμε σαν δημοκρατική κοινωνία των
πολιτών;
Θέλω παράλληλα να θυμίσω, τότε τι
άθλιες δηλώσεις είχε κάνει ο πρόεδρος μικροπωλητών που στην ουσία προέτρεπε και νομιμοποιούσε
τις ρατσιστικές και εγκληματικές ενέργειες της ΧΑ.
ü
Τρία ρεύματα
είναι υπό διαμόρφωση και συγκρούονται σήμερα στη etat de crise στην
ελληνικής κοινωνία:
Πρώτο το ρεύμα της συντήρησης του «τίποτα δεν πρέπει να αλλάξει» και
διαφύλαξης των κεκτημένων. Αυτό το ρεύμα εδράζεται στο εθνικο-λαϊκισμό της αριστεράς.
Όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα θεωρεί ότι είναι αιτία και
αποτέλεσμα των Μνημονίων και με την κατάργηση τους θα λυθούν όλα τα προβλήματα.
Δεν διαχωρίζονται οι πολιτικές παρατεταμένης λιτότητας από αναγκαίες
διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις
που πρέπει να γίνουν και περιλαμβάνοντα στα μνημόνια. Ενώ θεωρείται ότι η αντίθεση
σήμερα στη πολιτική και στη κοινωνιά είναι μεταξύ μνημονιακών και
αντιμνημονιακών δυνάμεων. Αρνούνται το διάλογο και την συναίνεση και τη
διαμόρφωση εθνικής στρατηγική για την έξοδο της χώρας από την κρίση και την
ύφεση. Επαναφέρουν σιγά και σταδιακά την ιδέα της κυβερνητικής αυτοδυναμίας και
τις μορφές δικομματισμού γύρω από το νέο δίπολο ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ, παρά το γεγονός ότι μέχρι χθες τον κατάγγελλαν σαν
το βασικό παράγοντα της κρίσης του πολιτικού μας συστήματος.
Δεύτερο το ρεύμα που αποδίδει όλες τις αιτίες της κρίσεις σε
θεωρίες συνωμοσίας. Η βάση είναι τα «περί περιούσιου λαού» λόγω του κλέους των
αρχαίων προγόνων μας. Άρα όχι μόνο δεν «χρωστάμε» τίποτα, αλλά αντίθετα όλοι
μας «χρωστάνε». Το δημόσιο χρέος είναι ένας «μύθος» αφού άλλες χώρες έχουν πολύ
μεγαλύτερο δημόσιο χρέος. Ιδιαίτερα αυτοί που μας σηκώνουν το δάκτυλο, όπως οι
Γερμανοί και το Λουξεμβούργο. Υποστηρίζουν ότι υπάρχει σχέδιο από τους
«διεθνείς τοκογλύφους», «το διεθνή καπιταλισμό» που πίσω από όλους αυτούς είναι
«οι Εβραίοι Χαζάροι», που μάλιστα για να αποδυναμώσουν το «αγωνιστικό μας
φρόνημα» μας «ψεκάζουν». Στόχος είναι να εξαγοράσουν και να πάρουν την πατρίδα
μας αντί πινακίου φακής. Αυτές οι απόψεις κύρια έχουν ερείσματα, στα άκρα της
δεξιάς και αριστεράς, με διαφοροποιήσεις στα πολιτικά επιχειρήματα. Σε πολλές
περιπτώσεις ταυτίζονται με τον εθνικο-λαϊκισμό και ελληνοκεντρισμό των ΑΝ ΕΛ
του Π. Καμένου.
Τρίτο ρεύμα είναι των μεταρρυθμιστών που πιστεύουν για να μείνουν
«τα πράγματα όπως είναι» ότι θα πρέπει «όλα να αλλάξουν». Η Ελλάδα θα πρέπει να
γίνει επιτέλους ένα σύγχρονο Ευρωπαϊκό κράτος. Από κράτος υπερχρεωμένο, σε
κράτος με λελογισμένη διαχείριση των
δημόσιων οικονομικών του στα πλαίσια πάντα των παραγωγικών δυνατοτήτων του. Με
εξωστρεφή οικονομία και παραγωγικό πρότυπο που θα στηρίζεται σε
προϊόντα/υπηρεσίες καινοτομίας και νέων τεχνολογιών και εναλλακτικών μορφών τουρισμού. Και το κράτος δικαίου/πρόνοιας
όπως και το παραγωγικό πρότυπο της χώρας θα αναπτύσσεται μέσω της λειτουργίας
μιας αποδοτικής και αποτελεσματικής δημόσιας
διοίκησης, που στόχο θα έχει μόνο την εξυπηρέτηση του πολίτη και την προστασία
των δημόσιων αγαθών. Σε αυτά τα πλαίσια η Παιδεία, η Υγεία και η Φορολογία
αποκτούν κεντρικό ρόλο στη Ανάπτυξη, και προϋποθέτουν την μεγάλη μεταρρύθμιση
στους παραπάνω τομείς μέσω κοινωνικής και πολιτικής συναίνεσης και διαμόρφωσης,
εθνικών πολιτικών σε αυτούς τους τομείς. Όσο αφορά αυτό το ρεύμα, συγκεντρώνει
ένα σημαντικό μπλοκ πολιτικών δυνάμεων που στη etat de crise μπορεί
να περιλάβει δυνάμεις της μεταρρυθμιστικής κεντρο-δεξιάς όπως και της μεταρρυθμιστικής κεντρο-αριστεράς.
Το ποιο από τα τρία παραπάνω
ρεύματα θα έχει κυρίαρχο ρόλο το επόμενο διάστημα, αλλά και πώς θα διαμορφώνονται
εσωτερικά, αυτά τα ρεύματα, μέσα από τις εσωτερικές τους αντιφάσεις και
αντιπαλότητες θα προδιαγράψει και ποιο θα είναι το μέλλον αυτής της χώρας, στην
Ευρώπη και στο κόσμο.
ü
Επιτροπή
σοφών: Τι γίνεται με την «επιτροπή σοφών» για την αναδιάρθρωση της
φορολογικής διοίκησης και την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής που έχει
ανακοινωθεί ότι προχωρεί το υπουργείο οικονομικών;
Πότε επιτέλους θα γίνει αυτή η
περίφημη Φορολογική Μεταρρύθμιση που θα έχει βάθος τουλάχιστον δεκαετίας και
δεν θα αλλάζει ανάλογα με την πολιτική συγκυρία και τις εκάστοτε επιδιώξεις της
κομματοκρατίας. Επενδύσεις και Ανάπτυξη
χωρίς σταθερό φορολογικό περιβάλλον, δεν μπορεί να υπάρξει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου